Woensdag 21 november San Carlos de Bariloche

Het was superfijn om weer terug te zijn in El Calafate. De sfeer, het weer en de mensen spreken ons enorm aan. We zijn relaxed aan de dag begonnen. We hebben in de lobby vanmorgen op ons gemak een koffietje gedronken en stiekempjes pret gehad om een stel wat nog niet gewend is aan de Argentijnse tijd afspraken, of eigenlijk bestaan die afspraken gewoon niet. Dikke stress want ze moesten met een excursie mee. Het kwam goed, alleen 45 minuten later. De zon schijnt en de lucht is helder blauw. Wat een feestje! Op de kamer staan twee stoelen waarvan de zitting van een soort dierenhuid is gemaakt, (hier kan ik een heleboel flauwe grappen maken) Het klinkt als een trommel maar het zit verbazingwekkend goed. Ruud heeft zijn ritmische talenten even ingezet en een liedje gemaakt. Breng mij maar weg. Hihi. De rit naar het vliegveld was kort en de auto inleveren ging ook vlot. Hoewel ik zelf wel wat pikkies in de deuren had gezien, wat nog meevalt gezien die vréselijke wegen, deden ze daar geen seconde moeilijk over. Het vliegveld ligt aan lago Viedma volgens mij, en dat is een prachtig gezicht. De start en landingsbanen omringt door een turquoise meer. Vanuit het vliegtuig zagen we nog wat ijsschotsen drijven. Uiteraard vertrok het vliegtuig niet op tijd, maar dat is vandaag niet erg. En we weten inmiddels hoe het werkt. In het vliegtuig werkten alleen maar stewards, best leuk. Tenminste, op 1 na. Ze komen de bagagebakken dichtdoen boven je hoofd, dus die armpjes gaan vrij hoog de lucht in. En bij 1 zat er een hele champignonnen kwekerij onder. Zo smerig! Ik heb lekker mijn oogjes dichtgedaan en die twee uur later weer eens geopend. Beide koffres waren zowaar meegekomen, dus ook dat ging goed. Tijd om de huurauto op te halen. Hele serieuze man die ons een gloednieuwe auto meegaf, een nissan versa met nog geen 900 km op de teller. Hij maakte een filmpje van de auto, wat heel slim is vind ik. Zo voorkom je gezeik, dus tippie voor iedereen die een auto gaat huren. Het is hier nog slechter weer dan in Torres del Paine, het stormt, er zijn bomen omgewaaid, er staat een enorme pluk wind. Die ze hier overigens aangeven met een plaatje van een palmboom. Haha, geen palmboom te bekennen in heel Patagonië. Het hotel wat we geboekt hebben ligt buiten de stad, wat ik best jammer vindt. Maar het ligt niet alleen buiten de stad, het ligt op een afgeschermd terrein. Met een bewaker en camera’s overal. En een heleboel enorm poenige chalets, met dito auto’s en boten naast het huis. Hebben wij dat? Het blijkt een golf resort te zijn. Komen wij aan, het pleps, de tokkies van Patagonië, in een nissan. Dat ook nog. De kamer is prima. Omdat het zulk slecht weer is blijven we maar hier. Er is een bar, met chesterfield banken. Dus dat. We gaan er straks lekker iets drinken. Wat denk je zal ik mijn acdc shirt aantrekken? :-) Tot morgen xxx