Dinsdag 13 november El Chaltèn

Brrrrr.....zo warm als het in de lodge was overdag zo koud was het vannacht. In eerste instantie was ik niet erg gemotiveerd om uit dat warme holletje te komen maar het ontbijt lonkte. En dat zag er zo goed uit! Allemaal mooie verse gerechtjes, sapjes, broodjes, taartjes, zelfs champagne. Super goed verzorgd. Gelukkig komen we hier nog terug, haha.
Rond 7.45 zaten we in de auto op weg naar El Chaltèn. WTF? Zo vroeg? Jazeker, zo vroeg. Dat vinden wij helemaal goed! We moesten om Lago Argentino heen rijden, en dat was een prima onderhouden weg. Volledig geschikt voor kamikaze huurauto’s. Je mag er 80 je kán er 180. Tenzij je opgescheept bent met die oude Fiat die we in Puerto Madryn hadden natuurlijk. Doordat er ook daadwerkelijk als een gék gereden wordt liggen er nogal wat aangereden dieren op de weg. Wat dan weer voedsel voor grote roofvogels is. Vandaag zagen we caracara roofvogels die met éen ruk een grote vos of joekel van een pampahaas door midden scheuren. En nergens bang voor die beesten! Bizar maar fascinerend. Hoe dichter we bij El Chaltèn kwamen hoe meer wind er op kwam zetten. Echt hard, van het soort autodeur vasthouden bij uitstappen voor de schanieren kapot waaien. Dat. Onderweg prachtige wilde paarden gezien, guanaco’s, struisvogels en een vos. Zo’n .....muts stond het beestje koekes en chipjes te voeren omdat ze een foto wilde maken. Lekker goed voor dat beestje ook. Voor ons rees een prachtig landschap op, witte bergtoppen, de zon die daarop scheen. Paar keer gestopt om dit moois vast te leggen. We waren om 11 uur bij het hotel. Ziet er prima uit! We hebben de koffers achter gelaten en wat warmers aangetrokken. Toen naar de beste koffietent gevraagd en daar een bakkie gedronken en een punt lemonpie gedeeld. Lekkerrrrr! We zijn naar het visitor center gegaan en hebben van daaruit twee korte wandeltochtjes gemaakt. Goed verzorgde paden en een mooi uitzicht. De moeite waard. Op de route naar de top van de berg kwam er een stel in gifgroene jasjes naar beneden gelopen. Wij vallen ook wel op met onze blauwe jassen, maar hiervan kreeg je spontaan zin in een granny smith. Praatje gemaakt, bleken Duitsers. De mensen zijn met pre pensioen en twee jaar op reis. Ze hebben hun camper laten verschepen en reizen van Noord Amerika door naar Zuid Amerika en doen alle plekken aan die maar enigzins wat te bieden hebben. Leuke vent die goed en met humor kon vertellen. Hij zei op een bepaald moment “die Amerikaner sind richtiger angsthazen” Ruud loopt nou al de hele dag “es sind angsthazen” en maar lachen. Maar serieus, respect voor die mensen. Ze flikken het gewoon. Eenmaal op de top hadden we uitzicht op een meer met ijsschotsen en op de berg waar El Chaltén bekend om is, de Fitz Roy. Ik heb bovenop de berg mijn eigen inukshuk gebouwd. Dat is een Canadees beeldje van stenen wat je op een bepaalde manier opbouwt en dat wenst elke reiziger een veilige reis. Ik heb er wat mee. Altijd al gehad ook. Als het ff kan bouw ik er ergens eentje. Ik was trots op deze! :-) Op weg naar beneden zag ik wat bewegen bij een struik, bleek een gordeldier die een hol aan het graven was. Dat deed ie zo razendsnel. Grappig. Eenmaal beneden kwam ik fraulein granny smith weer tegen. Maar die ging op “aan” en die ging never nooit meer uit. Pfffff je zal er maar twee jaar mee in een camper zitten. Meer respect voor die meneer nog! Na onze wandeltocht zijn we in gaan checken en ik heb een grote zak met wasgoed afgegeven. Voor €3,75 krijg ik die morgen weer fris gewassen terug. Hatseflats. Daarna hebben we een goed terras gevonden en lekker in de zon lokale drankjes geprobeerd. Wat niet echt een succes bleek overigens. Maar we zaten wél lekker, uit de wind in de zon, t-shirt weer. Beetje door het dorpje gezworven. Het is een beetje verdeeld over verschillende straatjes en zijn allemaal losse gebouwtjes. De éen van golfplaat, de ander als een soort après ski hut. Maar over het algemeen niet heel gezellig. Vooral heel veel hostels hier. Het stikt dan ook van de backpackers. Dus het meeste is niet luxe maar lekker basic. Heel ander volk dan in El Calafate. Maar ik mag dat wel. We hebben een goeie pizza gegeten (halfje) en zijn lekker op tijd terug in het hotel. Lekker even tv kijken en een boekje lezen. Morgen gaan we de hele dag wandelen. Hopelijk wordt het net zo’n mooie dag als vandaag.
Tschüss :-)