Zondag18 november Torres del Paine

Het heeft vannacht flink geregend, het panoramaraam wat we op de kamer hadden gaf een beetje trieste, grijze, aanblik op de rivier. Lekker lang gedouched en aan het ontbijt. Om 7.30 reden we weg, op naar Torres del Paine. Tenminste, dat dachten we. Want zoals jullie inmiddels wel weten is er vaak maar 1 weg die naar het spreekwoordelijke Rome leidt. Laat précies die ene weg nou afgesloten zijn. WTF? Wat nu? Voor ons waren twee auto’s die gewoon die afgezette weg opreden. Hmmm. Er liep een opzichter rond die ben ik gaan vragen wat we het beste konden doen. Gewoon doorrijden zei hij. Nou, ok dan. Haha. En wij dachten dat het niet beroerder kon na de gravell weg op Peninsula Valdes. We hadden het mis. Kuilen, bulten, blubber, bagger, gaten, scheuren (in de weg, niet met de auto) en maar regenen. We hádden een witte huurauto. Niet meer herkenbaar. Ruud was niet echt blij maar heeft zich er echt goed doorheen gereden. En dan duren 56 kilometers best lang. Binnen de tijd die we erover deden om naar het hotel te rijden hebben we sneeuw, regen, zon en veel wind gehad. Hier zeiden ze “welkom in Patagonië” Je kunt hier alle jaargetijden hebben, op 1 dag. Dat klopt dus wel. Ik moet eerlijk zeggen dat de natuur steeds mooier en mooier werd. Prachtige (groen begroeide) bergen, mooie meren, bloemetjes. Een beetje het Canada gevoel. Na ruim twee uur hotsenklotsen doemde het hotel voor ons op. Wat een imposant gebouw. We waren natuurlijk veel te vroeg maar ze waren zo ontzettend aardig. Kregen direct een all inclusive bandje om, een wifi code en ga vooral lekker naar de spa was het advies. Maaree wat houdt dat all inclusive allemaal in eigenlijk? We kregen het antwoord dat we eigenlijk alleen de fooien betalen en als je een behandeling wilt in de spa betaal je die (maar daar krijg je wel 35% korting op). Verder zit alles erin. Excursies, transport, 3 dagen toegang tot het nationale park, eten, drinken, verzin het. En die excursies zijn niet misselijk hoor, lekker een middag paardrijden, een hele dag toeren door het park, varen met een zodiac, allemaal met gidsen die je van alles vertellen waarvan je niet eens wist dat je het wilde weten. Ruud liep op verkenning door het hotel en die had een dikke grijns op zijn gezicht. Gaaf hier!! Om half twaalf hadden ze onze kamer klaar. Prima kamer. Lekker gelunched, a la carte, en nog wat wantrouwend of dit wel écht allemaal in de all inclusive zat. Dat zat het. Zeggen ze. (we zijn nog niet weg natuurlijk) Een alternatief hebben we trouwens niet want er zit gewoon helemaal niets anders in de buurt. Afijn. Om 3 uur gingen we mee op excursie. Met een zodiac over de rivier naar een watervalletje en daarna terug wandelen. We kregen een ontzettend dikke gewatteerde jas aan ( model vieze man) en daaroverheen nog een zwemvest. Ik daag je van harte uit om daarmee in een zodiac te klimmen. Toen dat eenmaal gelukt was werden we voorgesteld aan kapitein Jorge en zijn maatje Carlos. Ik had al vrij snel in het snotje dat kapitein Jorge wel een boefje was. Hij voer rustig weg met een fraai verhaal over laag water enzo. Dat duurde nog geen twee minuten. Hoppekee, vol dat gas open en a la greenpeace over de rivier stunten. Geweldig!!!! En wat een prachtige natuur! Dat was genieten met de grote G zoals Guuske Meeuwis altijd zegt. De toppen van de bergen waren goed zichtbaar, dat is lang niet altijd het geval. Dus te “torres” hebben we al in vol ornaat kunnen bewonderen. Het watervalletje was ook mooi. Op ons gemakkie zijn we terug gelopen naar het hotel. Vooral door bosrijk gebied maar het laatste stuk over groene velden vol wilde paarden, met de bergen op de achtergrond. Gaat het nog beter worden dan dit? Ik kan nu volmondig ja zeggen. Want na terugkomst in het hotel had ik een heerlijke massage geboekt. Die was top. Terug op de kamer stond ook hier een fles bubbels én een prachtig opgemaakt plateautje vol bonbons voor ons klaar. Kaartje erbij dat ze zo blij waren dat wij onze trouwdag hier vierden. Euhm.....dat was al ff geleden en hád al wat flessen bubbels opgeleverd (hé lieve collega’s) :-) Schijnbaar vieren we het gewoon nog een keertje. Kan het schelen! Lekker douchen en op naar het diner. Wat ook weer fanatstisch was. Ik ben bang dat niets deze ervaring ooit nog zal overtreffen. We zitten nu te knikkebollen bij een knapperend haardvuur, borreltje erbij. Morgen gaan we een hele dag op pad met een gids en zullen we de highlights van het park zien. Tenminste.....als het weer het toelaat. Want dat weet je hier dus nooit zeker in good old Patagonië. Voor nu is het helemaal toppie en zijn we de klotsende oksels van die rit van vanmorgen allang weer vergeten. Weltrusten vanuit Rio Serrano.